Dankzij #stoptober ben ik gestopt met roken!

Ik rookte vanaf mijn 18e. Uit verveling begonnen toen ik stond te wachten op de trein en die pakjes sigaretten toen nog volop werden aangeprezen als stoer! En ik zei altijd: “Ook al maken ze het zo duur, ik ben de laatste die stopt met roken!”. Nooit had ik behoefte om te stoppen met roken. Tot de herfst van 2018.

Ik had nog nooit geprobeerd om te stoppen. Vrienden om mij heen stopten, sommige met succes, sommige vervielen in het oude patroon. Ik had mij erbij neergelegd dat ik verslaafd was. Ik vond het ook lekker. Gezondheid technisch (ja ik weet dat roken slecht is) was er ook nooit een reden om te stoppen. Dus waarom stoppen was mijn eigen gedachte.

Toch begon langzamerhand wat te veranderen. Ik was, onbewust, bezig met gezonder leven. Ik had in 2016 mijn auto de deur uitgedaan. Daar heb ik al eens over geschreven op mijn blog. Dus ik liep onwijs veel van en naar bushaltes, treinstations en mijn huis of werk. Ik viel af. Voelde mij beter in mijn lijf. Op een gegeven moment woog ik nog maar 70kg (ooit 90kg!). De anti rook lobby deed al jarenlang zijn best om het roken te ontmoedigen. En gestaag wonnen zij. Je merkte dat meer en mensen om mij heen gingen stoppen. Roken op de werkplek was al jaren verboden. Dus als je wilde roken dan moest je naar buiten. In de zomer uiteraard super lekker en een welkome afwisseling. In de winter, als het vroor, regende of sneeuwde, vond ik het een hel. En toch ging ik weer braaf. Want ja, je bent verslaafd.

De sigaretten werden periodiek ook weer verhoogd in prijs. Dus haalde ik mijn sigaretten dus zelfs in België, net over grens bij Hazeldonk. Ging ik vanuit mijn werk in Nieuwegein gewoon de A27 af, keren in België en net voor de grens 2-3 sloffen shag halen. En weer terug. 2,5-3 uur reistijd. Als ik er nu op terug kijk was het waanzin. Toen ik stopte was een pakje Samson shag van 50gram met 60 Drum vloeitjes € 10,90.

De omslag

Ik merkte langzaam maar zeker dat het roken mij begon tegen te staan. Eind september 2018 kwamen de reclames van #stoptober weer voorbij op radio, tv en de kranten. En ik zei tegen een goede vriend: “Misschien moet ik toch ook maar eens proberen te stoppen!?”. Hij zei toen: “Ik weet zeker dat jij dat kan!”. Zijn ouders rookten ook. Hij maakte nooit een probleem ervan als ik rookte in zijn bijzijn. Maar de toon, de manier waarop en het feit dat ik zo’n opmerking van hem niet gewend was raakte mij. Meer is er toen niet over gezegd.

Ik had nog een paar dagen tot #stoptober. En toch begon het te zingen in mijn hoofd. “Waarom zou ik het niet proberen?”, “Kan ik het wel?”, “Ik ga toch zo weer voor de bijl!” en “Ik heb nooit enige discipline!”. Excuses zocht ik. Maar ik had het ondertussen ook op het werk verteld dat ik er over dacht te stoppen. Dus de sociale druk nam toe.

1 oktober 2018 viel op een maandag. Een mooie symbolische dag en datum. Dus ik braaf de avond er voor mijn laatste shaggie gerookt. De volgende ochtend nam ik wel mijn shag mee maar niet aangeraakt. De hele werkdag lukte het redelijk vol te houden en iedereen maakte complimenten. Dus ik groeide en groeide van zelfvertrouwen. Maar ’s avonds op weg naar huis ging ik toch voor de bijl. Lul dat ik was. Toch een shaggie met het excuus: “Cold turkey is toch moeilijk!”. ’S Avonds thuis voor het slapen gaan ook nog één. De volgende ochtend en avond gebeurde het zelfde. Ik rookte niet op het werk, dus iedereen dacht dat Hans het wel volhield.

Wie nam ik in de maling? Mijzelf of mijn collega’s? Tot donderdag ochtend 4 oktober. Ik kwam onze afdeling vloer op en liep langs Marketing. Een collega sprak mij aan en ik stopte bij zijn bureau om even een babbeltje te maken. Maar toen ging het mis. Of achteraf gezien juist goed.

“Heb jij gerookt?????” kwam er op een boosachtige, verontwaardige manier uit zijn mond. Hij rook dat natuurlijk en ik kreeg een rood hoofd en schaamde mij kapot. “Geef hier dat pakkie shag en je aansteker!!”. Schoorvoetend deed ik het maar. Onderwijl denkend: “Ik koop vanavond wel weer op het station een nieuw pakje.”. Dus ik leverde mijn pakje in. Toch… ’s avonds op het station stond ik werkelijk voor de Ako om een nieuw pakje te halen. Ik deed het niet. Ik dacht als deze twee vrienden zo achter mij staan dat ik het kan dan laat ik mij ook niet kennen.

Het resultaat

Was het makkelijk? Nee, het eerste weekend was een verschrikking. Ik was alleen thuis. Hoefde niet naar het werk. Geen sociale controle. Een paar keer echt op het punt gestaan om naar het tankstation te lopen en sigaretten te halen. Daarnaast had ik op sociale media gemeld dat ik meedeed aan #Stoptober. Mooi om te zien hoe wildvreemde mensen mij de eerste periode hebben ondersteund. Succes wenste en naderhand als ik op Twitter zei: “Ik mis een sigaret!” mij op het rechte pad hielden!

Ik heb nooit meer een shaggie of sigaret gerookt. Nou oké, een paar trekjes aan een shaggie Van Nelle zware shag 4 weken later of zo. Daar werd ik misselijk van. Toen was ik echt genezen.

Ik ben vandaag voor het eerst sinds oktober 2020 weer een Ako ingelopen om te vragen wat Samson 50gram en 60 Drum vloeitjes kosten. € 13,90! Je mag niet terugrekenen naar Hollandse Florijnen. Ik deed het net toch: HFL 30,64 !!! Ik schrok er van!

Hoe gaat het nu?

Nou kort na het stoppen vloog mijn gewicht 12kg omhoog en nu in deze rare virus tijd zit ik op 85kg. 15kg meer dan de super mooie, tropische, zomer van 2018. Ik heb een stapel kleding van 2 jaar terug die ik nu niet meer aan kan, maar nog relatief nieuw was. Ik hou het, tegen beter weten in, nog maar even apart.
Ben ik nu gezonder? Nou als ik een sprintje naar de trein zit ik minder lang te hijgen. Volgens mijn QuitNow! App heb ik een verbeterde bloedsomloop en verdwijnen vroegtijdige rimpels. Ik heb er niet op gelet.

Het roken mis ik nog wel. Ik ga gerust bij mensen staan die roken. Als ik dan de geur ruik dan denk ik soms nog terug aan die oude tijd. Maar ik ben geen moment meer in de valkuil gevallen. Ook niet op feestjes en partijen waarbij alcohol vaak zorgt dat je “breekt”.

Aan iedereen die dit jaar meedoet aan #stoptober of later wil stoppen: Hou vol!! De eerste dagen zijn het zwaarste! Daarna wordt het echt beter en is de drang weg. Succes en als je hulp nodig hebt spreek mij gerust aan op twitter of instagram!

Hans

Hans is werkzaam in de IT. Was vroeger eigenaar van een webhosting bedrijf. Om bij te blijven met de hosting technieken begonnen met dit blog. Schrijft zeer regelmatig onregelmatig.